Nasza instrukcja składa się z kilku elementów. W pierwszym etapie skupiłyśmy się na opisie jak narysować głowę świętego Mikołaja, jego brodę i elementy twarzy. W dalszej części instrukcji opisałyśmy jak narysować jego sylwetkę z nogami. Jak narysować świętego Mikołaja – krok 1. Narysuj brodę z twarzą i nosem Mikołaja.
Dzisiejszą lekcję zacznijmy od przemyśleń. Ile godzin dziennie zajmujemy się rysunkiem? Ile czasu w tygodniu ćwiczymy? Marzeniem każdego nauczyciela, przewodnika jest to, by uczniowie regularnie trenowali. Spełnieniem marzeń byłoby, gdyby podopieczni ćwiczyli regularnie. Czy my poświęcamy wystarczającą ilość czasu na rysowanie? Jak stać się dobrym, jeśli nie trenujemy? Tylko poświęcenie czasu pozwoli nam na zdobycie umiejętności i odpowiedniego warsztatu. Ilu wspaniałych artystów mógłby poznać świat, gdyby każde “nie mam talentu” zamienić na “muszę znaleźć czas, by ćwiczyć”! A przecież każdy może tego dokonać! Ćwiczyć możemy wszyscy. Wystarczy dość intensywnie zaplanować swój dzień i nie odpuszczać. Kto ma od nas wymagać, skoro sami od siebie nie wymagamy? Przyznajmy szczerze: większości z nas nie talentu brakuje, a czasu i motywacji. Wiecie, co chcemy już powiedzieć? Od ogółu, do szczegółu. Tak też jest z rysowaniem postaci. Będziemy to powtarzać sto razy. By dobrze narysować postać, trzeba ją rozłożyć na czynniki pierwsze. Chcemy poprawnie i szybko narysować człowieka? Musimy rozłożyć go całego. Rysujmy bryły, które po połączeniu stworzą nam postać. Po tym, jak zapamiętamy proporcje, zbadajmy kręgosłup. Swój najlepiej. Sprawdźmy, w których miejscach się zgina i wykręca. Gdy już przełożymy go na papier, dorysujmy do niego bryły tworzące głowę. Narysujmy następnie klatkę piersiową i biodra. W ten sposób zbudujemy na kartce całe rusztowanie naszej postaci. Dzięki temu łatwiej będzie nam później go wycieniować. Zadanie – narysujmy postać Stwórzmy kilka postaci. Niech część będzie złożona z prostopadłościanów, a inne z walcówznajdźmy w internecie zdjęcia postaci w ruchu. Narysujmy je, jednak uprośćmy je najpierw do brył. Bryły tworzące człowieka Kolejną częścią nauki tworzenia człowieka jest rozłożenie go na mniejsze, bardziej szczegółowe bryły. Następnie narysujmy obok nich formę złożoną z mięśni. Zwróćmy przy tym uwagę na oś środkową każdej części ciała. Wspomagajmy się liniami przekrojów. Pozwoli nam to lepiej zapamiętać każdą bryłę. Chcę rysować Twoje nogi! Przejdźmy do rysowania nóg. Najlepiej, jeśli jednym pociągnięciem ołówka zarysujemy kształt nogi. Następnym krokiem będzie kulistymi ruchami zarysowanie mięśni. Dopiero gdy przejdziemy te dwa, bardzo ważne etapy, możemy przejść do rysowania brył. Zajmijmy się też bardziej złożonymi częściami na przykład stopami. Jeżeli już mówimy o stopach… Nie znamy chyba w naszym studio osoby, która na początku swojej przygody z rysowaniem nie miała ze stopami problemów. To nie jest wina studentów. Stopa jest po prostu charakterystycznie zbudowana. Jest skomplikowana. Dopier gdy uprościmy ją do 2 brył, by po tym ją rozbudować i wpisać w perspektywę, uda nam się wyrysować ją poprawnie. Co więcej, możemy stwierdzić, że rysowanie nogi nie jest aż tak trudne. Narysowanie prostych stópek, by następnie je rozbudować i rozpracowanie tej części ciała, pomoże nam zrozumieć jej budowę. Gdy już posiądziemy tą tajemną wiedzę, stopy na naszych rysunkach przestaną wyglądać jak bułeczki. Albo jak skarpetki wypełnione powietrzem. Zadanie – rysujemy nogi trzymając się zasady od ogółu do szczegółu narysujmy nogi z różnych stron. Od przodu, boku, z tyłu… Zróbmy nogę stworzoną z linii, z brył, by ubrać je na kolejnym rysunku w mięśnie itd…Znajdźmy zdjęcia postaci w dynamicznych pozach. Nauczymy się dzięki nim rysować nogi w różnych położeniach. Na początek rysujmy postaci z bardzo uproszczonym kształtem narysować nogi ubrane w bryły, a następnie te same nogi ubrane w mięśnie. W ten sposób poćwiczymy pracę od ogółu do szczegółu. Jak narysować ładne ręce? Gdy już opanujemy rysowanie stóp, możemy mieć jeszcze problem z rysowaniem rąk. Brak jednej bryły, która tworzy tą część ciała sprawia, że początkujący rysownicy mają z nimi problem. W efekcie wychodzą nam grubiutkie serdelki albo deski zamiast normalnej, mięsistej tkanki i kości. Musimy przed rozpoczęciem rysowania przerobić całe studium ręki. Od kości, przez bryły, aż po stawy. Sprawdźmy, jak działa ręka i w jaki sposób się ona porusza. Jak możemy zgiąć naszą rękę? Gdzie widzimy na niej kości, a gdzie jedynie mięśnie? Rysując całą rękę (nie tylko dłoń!) musimy uważać na przedramię. Często ta część ciała wychodzi jak płaska deska. Nie musimy tłumaczyć, że źle to wygląda w finalnym efekcie. Gdy rysujemy palce, nadgarstek i łokieć, możemy ostrzej przycisnąć krechę. W innych miejscach lepiej rysujmy delikatnymi łukami. Zadanie – rysujemy rękę stwórzmy dokładne rysunki całej ręki: od przodu, z boku, od tyłu. Tak jak zawsze robimy najpierw bardzo ogólnie w formie linii, następnie brył, a potem całych grup mięśni. Na koniec rysunek szczegółowo wyrysowanych wszystkich w Internecie kilkanaście zdjęć postaci, których ręce są w ruchu. Narysujmy je najpierw jak najbardziej upraszczając, a później dokładnie. Rysowanie człowieka nie jest trudne. Pod warunkiem, że potrafimy sobie upraszczać. Rozkładanie każdej części ciała na proste bryły sprawia, że łatwiej je rozrysować i wyglądają one bardziej naturalnie. Nie ma powodu, byśmy załamywali ręce, jeśli nam nie wychodzi. Wystarczy ćwiczyć i pamiętać o najważniejszej zasadzie. Jakiej? Od ogółu do szczegółu!
łatwe rysunki dla początkujących - Jak narysować emoji - łatwe pomysły na rysowaniełatwe rysowanie krok po kroku - łatwe rysunki dla początkujących - proste
Bardziej realistyczne, cyfrowe obrazy ludzi? Żywsze i bardziej rzeczywiste postacie? Z pewnością zastosowanie zasad anatomii każdemu umożliwi namalowanie jeszcze bardziej ludzkiej postaci, czy to będzie człowiek, jakiś humanoid z przyszłości, czy krasnal ze świata fantasy. Postaram się bardziej przybliżyć sam temat nie tylko za względu na same proporcje ciała, ale również motoryki, która wprowadzać będzie elementy dynamizmu. W niniejszej części zaprezentuję dwie metody malowania proporcjonalnego ciała. Tutorial ten nie jest skomplikowany i ogranicza się do samego szkicu całej sylwetki dorosłego mężczyzny oraz kobiety. Dlaczego ogólny szkic sylwetki? Sama anatomia jest dość rozległym tematem, a podział jego na poszczególne części jest konieczny do lepszego zrozumienia. Aby narysować proporcjonalne ciało muszę wyznaczyć jakąś jednostkę, która posłuży mi do pomiaru i prawidłowego wyznaczenia poszczególnych elementów postaci. Taką jednostką jest wysokość głowy. Wyprostowana sylwetka mężczyzny składa się z ośmiu takich jednostek jeżeli chodzi o wzrost i z dwóch jednostek jeżeli chodzi o szerokość postaci w barkach (rys. 1). Rys. 1. Proporcje postaci dorosłego mężczyzny Szerokość postaci kobiety jest taka sama jak w przypadku mężczyzny natomiast jej wysokość jest równa ok. siedmiu i pół jednostki. Jednak ze względu na walory ciała kobiecego powinno się ją ukazywać jako postać stojącą na lekko uniesionych palcach. W takim przypadku wysokość to osiem ok. jednostek. Sposób pierwszy – postać stojącego mężczyzny Przed przystąpieniem do malowania ustalam rozmieszczenie postaci (szybki szkic sylwetki). Z narzędzi do malowania wybieram zwykły twardy pędzel lub okrąg (krycie < 25%) i ustawiam jego średnicę na rozmiar równy jednostce (wysokość głowy). W miejscu gdzie powinna znajdować się głowa wykonuję “kliknięcie” i maluję jeszcze siedem podobnych okręgów jeden pod drugi. Na wysokości drugiego okręgu od góry maluję dwa obok siebie (rys 2.). Rys. 2. Ogólny szkic i koła pomocnicze Teraz rozpoczynam szkic ogólnego kształtu postać równocześnie zwracając uwagę aby barki, piersi, zagłębienie brzucha, biodra, łokcie i kolana znajdowały się na odpowiednich wysokościach (rys. 3.). Rys. 3. Szkic Poprawiam formę (rys. 4.) i zaznaczam ważniejsze cienie (rys. 5.). Rys. 4. Poprawianie kształtu Rys. 5. Stopniowe wzmacnianie konturów W przypadku nakładania waloru zwracam uwagę na to, gdzie znajdują się najciemniejsze i najjaśniejsze tony tworząc pomiędzy nimi przejścia. Jest to na tyle ważne, na ile chcę uzyskać efekt prawdziwości postaci, uzyskania przestrzenności formy. Sposób drugi – postać siedzącej kobiety Metoda ta polega na ogólnym pojmowaniu kształtu, a ćwiczenie jej z pewnością rozwinie ekspresję osoby malującej. Za wzór posłuży mi szkic [rys. 6]. Rys. 6. Wzór Proporcje i rozmieszczenie poszczególnych elementów ciała należy sprawdzać w trakcie szkicowania. Jak zacząć? Oczywistym jest fakt, że postać muszę jakoś umieścić na kartce i zacząć szkicować sam kształt. Dość prosta sprawa, pomijając fakt że sama poza jest wymagającym tematem do namalowania i zawiera wiele elementów trudnych do naszkicowania szczególnie dla początkujących rysowników, ale o tym napiszę później. Pierwszą rzeczą, na którą zwracam uwagę to postać ułożoną na kształt trójkąta i wpisaną w kwadrat. Kwadratem ustalam rozmieszczenie postaci i wpisuję w niego trójkąt tak aby boki odpowiadały zewnętrznym konturom sylwetki, następnie zaznaczam lewy bok pleców (rys. 7). Uwaga: pomimo dość statycznej pozy znajduje się w niej wiele elementów dynamizmu wyrażonego w pochylonej linii barków, pleców i bioder. Rys. 7. Rozmieszczenie W dalszym szkicu pomoże mi przestrzeń znajdująca się pomiędzy prawą ręką a torsem, której lewy bok pokrywa się z linią biegnącą od lewego biodra do prawego barku (rys. 8). Rys. 8. Wstępne wyznaczenie torsu i przestrzeni ręka-tors Podobnie jest z linią prawe biodro – lewy bark. W między czasie pilnuję aby barki i biodra wraz z ręką były odpowiednie ustawione (rys. 9). Rys. 9. Przestrzeń ręka-tors, poprawa postaci Dalszy szkic to nanoszenie poszczególnych elementów ciała tak aby były one proporcjonalne co do głowy i przestrzeni prawa ręka – tors. Poprawność samego rysunku sprawdzam poprzez obrócenie arkusza w poziomie (polecam) (rys. 10.) Rys. 10. Dopracowanie szkicu Ostatni etap pracy to oczywiście dopracowanie sylwetki, stóp, dłoni itd. (rys. 11). Rys. 11. Końcowy efekt Poza, która została zaprezentowana, jest pozą trudną ze względu na przestrzennie ustawione nogi, lekkie pochylenie pleców, linii biodra i barki, oraz podparciu na jednej ręce. Dzięki temu ustawienie to zawiera elementy, które będą się powtarzać w innych pozach. Należy pamiętać, że formy przedstawienia nawet tych samych postaci, mogą różnić się od siebie. Wszystko zależy od osoby wykonującej dany rysunek.
A etapami odpowiadamy na pytanie, jak rysować ludzi. Zawsze zaczynamy rysować od właściwego umieszczenia przyszłego obrazu na kartce papieru z lekkimi pociągnięciami. Najważniejszą rzeczą jest zbudowanie figury. Dokładnie sprawdź proporcje jego głównych części. Jeśli to konieczne, wyreguluj wynik za pomocą gumki.
Psychologowie uważają, że można ocenić różne obszary podświadomości, takie jak lęki, sny i ogólnie główne cechy osobowości. W szczególności projekcyjne testy osobowości mogą przynieść wiele informacji o tym, jak dana osoba reaguje na określone sytuacje dzięki analizie tego, co narysowała. Sprawdź się w takim teście i zobacz, co mówi o tobie twój rysunek. Test ujawni twoje podejście do tolerancji, presji i frustracji, ukaże twoje mechanizmy obronne i poziom lęku. Weź kartkę papieru i narysuj na niej osobę w deszczu. To jedyne wytyczne. Zrób to teraz. Nie czytaj dalej dopóki tego nie zrobisz. Dopiero gdy obrazek zostanie skończony przejdź do analizy rysunku. Zapraszamy do sklepu Akademii Ducha, w którym można znaleźć wiele artefaktów wspierających rozwój i dobrą energię, jak: biżuterię i talizmany wysokowibracyjną, minerały, kadzidła, świece, olejki, orgonity i wiele więcej… ANALIZA RYSUNKU Ponieważ każdy rysunek jest inny, a interpretacje są różne dla każdej osoby, test ten jest zwykle przeprowadzany i interpretowany przez profesjonalistę. Te wskazówki mogą jednak pozwolić na wstępną autoanalizę. Orientacja rysunku: Po prawej. Jeśli osoba na twojej kartce znajduje się po prawej stronie, oznacza to chęć rozwoju zawodowego i pewność co do tego, co wydarzy się w przyszłości. Po lewej. Jeśli osoba znajduje się po lewej stronie kartki, to świadczy o twoim pesymistycznym nastawieniu, a także o tym, że coś z przeszłości uniemożliwia ci szczęście w przyszłości. W centrum. Jeśli twoja osoba zajmuje centralną pozycję, oznacza to, że lubisz konkurować z innymi. Parasol: Brak parasola oznacza, że nie masz mechanizmów ochronnych i środków, aby poradzić sobie w trudnych sytuacjach życiowych. Duży parasol, który prawie całkowicie zakrywa osobę, oznacza, że jesteś osobą bardzo defensywną, osobą, która zawsze potrzebuje ochrony i preferuje społeczną izolację. Narysowany uchwyt parasola: zawsze potrzebujesz wsparcia i przygotowanego planu działania, nawet jeśli wiesz, że go nie potrzebujesz. Postać człowieka: Widok z przodu: umiejętność stawienia czoła trudnym sytuacjom. Widok profilu: chęć uniknięcia niejednoznacznych sytuacji. Widok z tyłu: potrzeba pozostania niezauważonym. Rozmiar rysunku: Mały: skromność, niepewność, poczucie niższości, niska samoocena. Duży: potrzeba bycia rozpoznanym, skłonność do próżności. Jak narysowałeś obrazek: najczęstszym sposobem jest rozpoczęcie od głowy osoby i zakończenie kroplami deszczu. Jednak… Jeśli zacząłeś od stóp, to pokazuje, że wybierasz niewłaściwy sposób rozwiązywania problemów. Jeśli zacząłeś od parasola, może to oznaczać nadmierną obronność. Czy osoba porusza się na twoim rysunku? Jeśli osoba pozostaje nieruchoma, to pokazuje, że chcesz uchronić się przed otaczającym światem i masz problemy z adaptacją. Jeśli osoba idzie, oznacza to, że wiesz, dokąd zmierzasz w swoim życiu. Może cię również zainteresować artykuł: Jak rodzaj twojej śmierci wpływa na obecne życie Źródło:
1. Przygotować materiały potrzebne do pracy. Za pomocą linijki podziel arkusz papieru, położony poziomo, dokładnie na pół. Przesuń ołówek cienką pionową linię na środku arkusza. Nie naciskaj mocno na ołówek, tak jak w końcu rysowania tę linię możesz usunąć swoje gumką. 2. Z lewej strony narysuj profil człowieka.
Witaj! jeśli tu jesteś, to pewnie chcesz dowiedzieć się jak narysować człowieka krok po kroku. Potrzebne rzeczy:kartka papieruołówekgumkalinijkatrochę wolnego miejsca i ręka ;)Zaczynamy!Etap 1:Narysuj cienką linię linijką, a następnie dorysuj głowę na szczycie linii: Etap 2:Dorysuj mu potem ramiona i tułów tak jak na rysunku:Etap 3:Później dorysuj talię i początek nóg. Pamiętaj o liniach pomocniczych!Etap 4:Dorysuj ręce (dla ułatwienia dorysuj kółka w miejscu ramion, łokci i nadgarstków), oraz dorób nogi, pomagając sobie kółkom w miejscu kolan i kostek u 5:Wymaż kółka i linie pomocnicze, oraz na sam koniec, dorysuj twarz, ubrania i inne dodatki!
Jednym z najważniejszych tematów rysunkowych jest rysowanie człowieka. W artykule tym przedstawimy kilka skutecznych metod, które pomogą Ci nauczyć swoje dziecko rysować postać ludzką. Spis treści ukryj. 1 Po pierwsze – kształty podstawowe. 2 Detale twarzy. 3 Proporcje i ruch. 4 Ćwiczenia praktyczne i zabawy. 5 Przykłady i
Każda twórczość jest efektem obserwacji jego autora. To właśnie szkicowanie umożliwia przeniesienie jego wizji na papier. Przefiltrowana przez świadomość twórcy i jego emocje staje się indywidualnym i niepowtarzalnym przekazem twórczym. Szkicowanie to proces, która łączy ciało (rysujesz to, co widzisz) i ducha (ale tak, jak czujesz), by powstał obraz – owoc twojej obserwacji i doświadczeń. Twoja własna interpretacja świata. Ważną rolę odgrywa tutaj świadomość, która bezpośrednio kształtuje odbiór otaczającej cię rzeczywistości. Na pewno znasz to uczucie, kiedy wykonane przez ciebie dzieło sprzed lat dziś wydaje ci się mało profesjonalne i zmieniłbyś prawie wszystko: począwszy od proporcji, przez kolorystykę i detale. To nic innego jak efekt twojej świadomości, która z biegiem lat rozwinęła się kształtując nowe spojrzenie. Malujesz to, co potrafisz dostrzec. Nie istnieje takie stwierdzenie jak: skończony obraz. Obraz zatrzymuje się jedynie na pewnym etapie. Nieustannie możesz go poprawiać, ulepszać, zmieniać każdego dnia. Na tyle, na ile pozwoli ci materiał, na którym został wykonany. Artyści obserwują Obserwują otoczenie, kolory, kształty i formy. Dostrzegają szczegóły i zagłębiają się w to, co niewidoczne dla oczu. Szkicowanie odgrywa bardzo ważną rolę w procesie twórczym. Stanowi fundament, na którym opiera się cała kompozycja. Szkicowanie pozwala zaplanować wszystkie elementy kompozycji na obrazie. No może poza tymi obrazami, które pozbawione są planu i już w swoim założeniu mają być swoistą abstrakcją i ekspresyjnym działaniem twórcy. Mogą zrodzić się na podstawie obserwacji, posiadać wstępny szkic, jednak cała ich magia powstaje w oparciu o emocje i ekspresję twórcy. Więcej na temat malowania obrazów abstrakcyjnych znajdziesz tutaj. Patrz i szkicuj Ćwiczenia z martwą naturą uczą przede wszystkim w jaki sposób obserwować. Im bardziej rozwiniesz tę umiejętność, tym łatwiej będzie ci przenieść na papier obserwowany obiekt. W oparciu o martwą naturą opiszę poniżej jak poprawnie wykonać szkic obrazu w 3 krokach. Narzędzie do wykonania szkicu Jest wiele szkół. Najbardziej popularnym narzędziem wykorzystywanym do szkicowania jest ołówek. Jednak w przypadku niektórych technik tj. akwarela czy pastele, szkic wykonany ołówkiem może przebijać. Osobiście jestem zwolenniczką wykonania szkicu tym narzędziem, w którym docelowo obraz zostanie wykonany. Należy pamiętać, że szkic powinien być wykonany na tyle delikatnie, by dało się go później z łatwością zamalować. TechnikaNarzędzieMalarstwo: akrylowe, plakatowe, tempera, akwarelaPędzel średniej wielkości oraz jasny kolor farby, np. cytrynowy, beżowy, jasno-błękitny ołówkiem lub węglem rysunkowymOłówek – najlepiej HBKredkaKredka o jasnym kolorze, np. cytrynowy, beżowy, jasno-błękitny cienkopisOłówek – najlepiej HBPastele suche/olejneKredka pastelowa o jasnym kolorze, np. cytrynowy, beżowy, jasno-błękitny kreślarskiOłówek – najlepiej HB W przypadku malarstwa warto zasugerować się kolorem, który będzie dominował na obrazie i wykorzystać go do wykonania szkicu, ALE w bardzo jasnej odsłonie! Krok 1. Linia horyzontu Kojarzysz tę dziwną pozę artysty, który z przymrużonym okiem i wyciągniętą przed siebie ręką, trzymającą w dłoni ołówek w poziomie, próbuje „coś wymierzać”? To jest właśnie ten moment, w którym wyznacza linię horyzontu. Linia ta zawsze powinna znajdować się dokładnie na wysokości twojego wzroku. Nie wyżej, nie niżej. Dokładnie na wprost ciebie. Kiedy trzymasz tak ołówek, a wzrok skupiasz na martwej naturze zaczynasz kątem oka dostrzegać jak pozioma linia ołówka dzieli twoją kompozycję na pół. Twoim zadaniem jest narysować poziomą linię na przygotowanym podkładzie: kartce papieru lub płótnie. Wykonaj kreskę delikatnie, ciągnąc ją przez całą długość obrazu. Przy okazji zaznaczania linii horyzontu, warto jest wyznaczyć dodatkowo środek kompozycji stawiając kropkę mniej więcej w połowie linii. Będzie twoim punktem odniesienia na dalszych etapach szkicowania. Krok 2. Kontury Patrząc na kompozycję skup swój wzrok jedynie na konturach martwej natury. Wyobraź sobie jej sam obrys, bez wypełnienia i kolorów. Nie skupiaj się teraz na świetle i cieniach. Kontury kompozycji wyobraź sobie jako wyraziste, jaskrawe linie na granatowym lub czarnym tle. Szkicowanie rozpocznij przenosząc owe kontury na papier, umieszczając ją względem linii horyzontu. Przypomnij sobie jak podzieliła twoją martwą naturę na dwie połowy. Zaznacz kontury szybko i ekspresyjnie, „na oko”, wypełniając przestrzeń nad i pod linią horyzontu, zgodnie z wielkością poszczególnych elementów kompozycji. Krok 3. Proporcje Po skończonym szkicowaniu ogólnego zarysu kompozycji przejdź do szczegółów, mianowicie do zaznaczenia proporcji. Do określenia tych właściwych posłużą same przedmioty, z których martwa natura została skomponowana. Przyglądaj się uważnie kompozycji. Długo i intensywnie. Obserwuj każdy szczegół i to, jak jest ułożony względem innych przedmiotów. Oto lista pytań, która wspomoże cię w wyznaczeniu proporcji wszystkich elementów kompozycji. Odpowiedz na nie: Gdzie znajduje się jabłko? Obok naczynia z wodą, przed nim czy jest schowane za?O ile wyższe jest naczynie od jabłka? Czy mierzy wysokość 2 jabłek, czy może 3?Jak szerokie jest naczynie w stosunku do jabłka? Jest szerszy, węższy czy równy?Czy materiał zasłania jabłko? Jeśli tak, to jak dużą powierzchnię?Czy materiał zasłania naczynie? Czy podobnie jak jabłko, czy zdecydowanie bardziej lub mniej? Zadawanie takich pytań i bardziej szczegółowych jest bardzo przydatne. Im więcej pytań zadasz, tym uważniej przyjrzysz się swojej kompozycji co ułatwi ci proces szkicowania. Pytania, które zaproponowałam wyżej są absolutnie uniwersalne. Wystarczy, że jabłko zamienię na przedmiot A, naczynie na B, materiał niech będzie C i dorzucę jeszcze przedmiot D i E. Spójrz: Gdzie znajduje się A? Obok B, przed nim czy jest schowane za?O ile wyższe jest B od A? Czy mierzy wysokość 2 x A, czy może 3 x A?Jak szerokie jest B w stosunku do A? Jest szerszy, węższy, czy równy?Czy C zasłania A? Jeśli tak, to jak dużą powierzchnię?Czy C zasłania B? Czy podobnie jak A, czy zdecydowanie bardziej lub mniej?Gdzie znajduje się D w stosunku do A i B? Jest obok, nad, pod czy schowane za?Czy wysokość D jest podobna do A?Czy szerokość E jest taka sama jak A, czy bardziej jak B? … itd. Pytań możesz zadawać sobie nieskończenie wiele, do czasu wykonania kompletnego szkicu. Podczas szkicowania pojawi się wiele linii, które w efekcie mogą sprawić, że sam rysunek stanie się nieczytelny. Wtedy za pomocą nieco ciemniejszego koloru podkreśl te linie, które są właściwie. Sprawdź poprawność szkicu Szkic bywa niesforny. Czasami kiedy zbyt długo skupiamy się na pewnej czynności i wpatrujemy się w nią intensywnie, nasz mózg projektuje obraz w głowie i po pewnym czasie nieświadomie zaczynamy rysować to, co widzimy w wyobraźni, nie zwracając już uwagi na to, co widzimy w rzeczywistości. Oto 4 propozycje, jak możesz sprawdzić poprawność szkicu: Odsuń się od kartki lub płótna i spójrz na swój obraz z odległości. Porównaj z martwą naturą i obejrzyj go z każdej strony. Z bliska pewnych rzeczy nie uda ci się dostrzec, dlatego warto jest co jakiś czas spojrzeć na obraz z sobie chwilę przerwy. Pozwól żeby twój umysł odpoczął. Zajmij się zupełnie inną czynnością na krótką chwilę. Wystarczy 5-10 minut oderwania się od kartki, żeby spojrzeć na swoje dzieło świeżym na swój obraz przez obiektyw. Wykonaj zdjęcie aparatem lub telefonem twojemu szkicowi. Przyglądanie się zdjęciu może pomóc w wychwyceniu masz dostęp do lustra, które zmieści w całości twój obraz stań przed nim i spójrz na swój obraz w odbiciu lustrzanym. To ciekawy sposób na obejrzenie twojego obrazu z innej perspektywy. Badając poprawność szkicu warto żebyś nie ograniczał się co do jednej opcji, lecz przetestuj kilka. Dobra wiadomość jest taka, że w przypadku większości technik etap szkicowania możesz wiele razy poprawiać. Np. kiedy szkicujesz ołówkiem, możesz korzystać z gumki i ścierać na bieżąco niepoprawne elementy. W przypadku malarstwa sprawa jest jeszcze prostsza, ponieważ możesz nakładać kolejne warstwy farby, skutecznie kryjąc te miejsca, które wymagały poprawy. Oczywiście dopóki obraz nie zostanie zabezpieczony lakierem lub innym medium. Gorzej jest w przypadku technik typu flamaster czy cienkopis – z nimi należy obchodzić się ostrożnie. Ze względu na intensywny i widoczny ślad narzędzia trudno jest nanosić kolejne poprawki. Co jeśli nie mamy do czynienia z martwą naturą? Niezależnie od tego co chcesz naszkicować i czym, pamiętaj że szkic trzyma cały obraz „w kupie”. To znaczy, że im więcej czasu mu poświęcisz, tym będzie bardziej poprawny, a obraz ładniejszy. Szkicowanie praktykuje się zarówno w tematyce malowania krajobrazu, portretowania czy przerysowania obrazu z fotografii. Pytania zadaje się analogicznie, obserwując dokładnie i długo malowany obiekt. Zasada w każdym z przypadków jest taka sama i sprawdza się w pełni. Nawet jeśli zdecydujesz się na malowanie abstrakcyjne, spróbuj najpierw przełożyć pomysł na szkic. Od ogółu do szczegółu Pamiętaj o złotej zasadzie: od ogółu do szczegółu. Szkicowanie to ogół, który na każdym kolejnym etapie będziesz doskonalić i wzbogacać o detale. Podsumowanie Niezależnie od tego co malujesz, gdzie i czym szkicowanie jest bardzo ważnym etapem w procesie twórczym. Jest to fundament, na którym opiera się cała kompozycja obrazu. Szkicuj szybko i z rozmachem, a dopiero później wchodź w szczegóły. Zacznij od wyznaczenia linii horyzontu, następnie przejdź do zaznaczenia konturów i określenia właściwych proporcji. Nim przejdziesz do szczegółów sprawdź poprawność szkicu stosując jedną lub kilka z proponowanych metod. Zmień perspektywę i obejrzyj prace z daleka, w odbiciu lustrzanym lub na wykonanym przez siebie zdjęciu. — Martyna … a w przerwie malowania czytaj więcej o malowaniu na moim blogu! Miłego zaczytania! eM. Technika Impasto – kiedyś i dziś, 4 kroki Rodzaje farb malarskich Jak malować wodę? Obraz: Pod wodą, 7 kroków
9vcoN17. 375 226 451 214 249 221 174 243 294
jak narysować człowieka na kartce
